Stelling 1
Substantia prior est natura suis affectionibus (E1, St.1).
Een substantie gaat van nature vooraf aan zijn affecten.
Stelling 2
Duae substantiae, diversa attributa habentes, nihil inter se commune habent (E1, St.2).
Twee substanties met verschillende attributen hebben met elkaar niets gemeen.
Stelling 3
Quae res nihil commune inter se habent, earum una alterius causa esse non potest (E1, St.3).
Dingen die met elkaar niets gemeen hebben, kunnen van elkaar niet de oorzaak zijn.
Stelling 4
Duae aut plures res distinctae, vel inter se distinguuntur ex diversitate attributorum, vel ex diversitate earundem affectionum (EI, St.4) .
Twee of meer verschillende dingen worden van elkaar onderscheiden uit hun verschillende attributen of uit hun verschillende affecten.
Stelling 5
In rerum natura non possunt dari duae, aut plures substantiae ejusdem naturae, sive attributi (E1, St.5).
In de natuur kunnen geen twee of meer substanties bestaan van dezelfde natuur of hetzelfde attribuut.
Stelling 6
Una substantia non potest produci ab alia substantia (E1, St.6).
Een substantie kan door geen andere substantie worden voortgebracht.
Stelling 7
Ad naturam substantiae pertinet existere (E1, St.7).
Bestaan behoort tot de natuur van de substantie.
Stelling 8
Omnis substantia est necessario infinita (E1, St.8).
Elke substantie is noodzakelijk oneindig .
Stelling 9
Quo plus realitatis aut esse unaquaeque res habet, eo plura attributa ipsi competent (E1, St.9).
Hoe meer realiteit of zijn om het even welk ding bezit, hoe meer attributen het in zich verenigt.
Stelling 10
Unumquodque unius substantia attributum per se concepi debet (E1, St.10).
Elk attribuut van een zelfde substantie moet door zichzelf worden begrepen.
Stelling 13
Substantia absolute infinita est indivisibilis (E1, St.13).
Een substantie is absoluut oneindig en onverdeelbaar.
Stelling 14
Praeter Deum nulla dari neque concipi potest substantia (E1, St.14).
Behalve God is er geen enkele substantie gegeven of denkbaar.
Stelling 18
Deus est omnium causa immanens, non vero transiens (E1, St.18).
God is de immanente, niet de transitieve oorzaak van alles.
1 God is NIET BUITEN het AL
Deze stelling verwerpt het godsbeeld van judaïsme, christendom en islam: de oorzaak van alle dingen is niet een persoon die zich buiten het Al bevindt en die een schepping (één van de mogelijke scheppingen) teweegbrengt: God is niet transcendent 2 God is IN ALLE dingen, die ook IN God zijn: de oorzaak van alle dingen is de substantie, God of de natuur, die zich manifesteert in alle dingen, die er een bestaanswijze of modus van zijn: God is immanent |
Stelling 19
Deus, sive omnia Dei attributa sunt aeterna (E1, St.19).
God, anders gezegd, alle attributen van God zijn eeuwig.
Stelling 34
Dei potentia est ipsa ipsius essentia (E1, St.34).
De kracht van God is zijn essentie zelf.